Kidsclub, fellowship, devotion, nursing school!

Naast de 'gewone' werkdagen van 8u tot 14u, zijn er op sommige dagen ook andere dingen te doen waar wij een aandeel in hebben of bij aanwezig zijn.

Zoals al in eerdere blogs naar voren kwam, is er van maandag tot donderdag elke ochtend een devotion. Dit houdt in dat op maandag, dinsdag en donderdag om 07.40u alle christelijke collega's die aanwezig zijn naar het huis van de dokter gaan om samen de dag te beginnen. Elke week heeft iemand anders de taak om dit voor te bereiden voor deze drie dagen. De dokter begint met gebed. Dan wordt er vaak een Bijbelgedeelte gelezen met een meditatie wat diegene heeft voorbereid. Er wordt gevraagd wie er gebedspunten hebben; dit kan voor patiënten zijn, eigen familie, iets wat gebeurd is in de wereld, materialen die nodig zijn hierin het ziekenhuis of wat dan ook. Hierna gaat iedereen in zijn of haar eigen taal, hardop bidden, dus wij bidden in het Nederlands. Vooraf wordt gevraagd aan een persoon om de individuele gebeden in het Engels af te sluiten. Het duurt tot ongeveer 8u.

Op woensdag is de dagopening in de nursing school. Hierbij zijn niet alleen de christelijke collega's aanwezig, maar het hele personeel dat die dag werkt, wordt om 07.30u verwacht in de nursing school. Eerst wordt er een soort korte les gegeven, gericht op de kliniek, zoals over het plotten van de groeigrafieken van baby's/kinderen of welke factoren er belangrijk zijn en van invloed zijn op de gezondheid van de mens. Na een kwartiertje wordt er vaak een stukje uit de Bijbel gelezen, met een korte meditatie. En wordt er door één iemand afgesloten met gebed. Daarna kunnen we allemaal aan de werkdag beginnen.

Op dinsdag hebben we, samen met de andere studenten/stagiaires uit Gambia en soms andere collega's, om 13u les in de nursing school en duurt een uur. Dit wordt online gegeven door een andere dokter vanuit Engeland. De meeste van de andere studenten zijn moslima, de meest voorkomende religie in Gambia. Wat er in de lessen besproken wordt, wordt gekoppeld aan de Bijbel en aan het leven van Jezus. Dan wordt er bijvoorbeeld besproken wat compassie is, welke karaktereigenschappen belangrijk zijn voor een verpleegkundige of worden er Bijbelgedeelten gelezen waarin het gaat over de zorg die Jezus geeft aan Zijn naasten. Er is interactie tijdens de les, soms wordt er een vraag gesteld, soms moeten we in een kleiner groepje een opdracht uitvoeren, en het is vooral luisteren naar wat de dokter zegt. Ook wordt er vaak een 'huiswerkopdracht' meegegeven voor de komende week, zoals het geven van een compliment aan je collega, naar de gevoelens van de patiënt kijken of bepaalde Bijbelteksten lezen die op papier staat. Na de les krijgen we papieren mee waar de informatie vanuit de les uitgeschreven staat, zodat we dat later in de week nog eens kunnen nalezen.

Ook op dinsdag, maar dan om 16u hebben we fellowship. Dit is samen met de christelijke mensen die in of rondom de compound wonen en echt bij de kliniek horen. Dit zijn vaak dezelfde mensen als ook met de devotion, maar dan vaak nog een iets groter groepje, al verschilt per week wie en hoeveel er kunnen. Deze fellowship houdt in dat we ongeveer 1 tot 1,5 uur nadenken over een bepaald onderwerp, kan gelinkt worden aan de Bijbel. Zo kan het onderwerp zijn christendom [e-38] vasten, de liefdestalen, dankbaarheid of verschil in culturen. Er kan een lied geluisterd of gezongen worden, samen hardop bidden of één iemand, in groepjes uiteen of met de hele groep, alleen of samen de fellowship leiden; je mag het dus helemaal zelf invullen! Ook is er drinken met koekjes, soms zelfgebakken.

Sibanor Health Centre heeft zelf ook meerdere projecten lopen die ze op wil starten. Eén daarvan is het opnieuw instellen van de kidsclub in de waiting hall van de kliniek.Dit sprak ons erg aan toen ze ons erover vertelden en wij kunnen dit ook gebruiken voor onze schoolopdrachten. We hebben elke woensdag om 16.30u kidsclub, voor alle kinderen uit de buurt. Voor de eerste keer was het de zondag ervoor afgekondigd in de kerk. Wij dachten dat de eerste keer opstarten zou zijn en er waarschijnlijk niet heel veel kinderen, uiteindelijk waren er ongeveer 65 kinderen! Het idee van kidsclub is om kinderen wat te vertellen over de Bijbel, maar dat er ook een spel gedaan wordt. Wij zijn om de tafel gaan zitten, hebben een algemeen programma opgesteld, liedjes uitgezocht die we kunnen gaan zingen, Bijbelverhalen die we kunnen lezen en gezamenlijke spellen die we kunnen spelen. Ook hebben we een "kidsclub-song" uitgezocht, dus een lied dat telkens terug komt tijdens de kidsclub: Deep down in my heart. Dit is Engels, en ook met gebaren, dus dat is al helemaal leuk voor kinderen. Er zijn veel kinderen die Engels niet kunnen verstaan, dus vandaag dat er ook een tolk (is onze collega) is die het gesprokene vertaalt in Mandinka, de taal die de meeste kinderen dan spreken.

De eerste keer kidsclub was afgelopen woensdag. We begonnen met de buurkinderen en hun vriendjes, we waren al blij dat zij kwamen! We zetten de muziek aan op een box, zodat we hoopten dat meer kinderen dat misschien konden horen en anders was het goed voor de sfeer. Ondertussen kwamen op de begintijd nog drie meisjes aanlopen. We wilden niet gelijk beginnen, want we hebben al heel goed gemerkt dat de Gambiaanse tijd niet altijd precies op tijd is. We zongen gezamenlijk wat liedjes, ook de "kidsclub-song", wat zongen de kinderen goed mee! Er sloten er nog een paar aan, dus we begonnen met gebed en het verhaal over de Barmhartige Samaritaan, een verhaal dat in een Engelse kinderbijbel stond met weinig tekst en veel plaatjes. De kinderen luisterden, en er kwamen nog steeds meer kinderen bij, aan het einde van het verhaal waren er ongeveer 45 kinderen al! Nadat er na het verhaal wat vragen gesteld werden aan de kinderen, zodat er gezien kon worden of het begrepen werd, sloten we het Bijbelverhaal af. We gingen een spel spelen: overlopertje. We legden het uit, en de oudere kinderen legden het nog een keer extra uit aan de kleinere kinderen. Het spel kon van start gaan, gewoon op het terrein van de kliniek! De groep met kinderen werd steeds groter, nog steeds kwamen er kinderen aanlopen. Zelfs zo dat we te weinig snoepjes hadden gekocht voor hen, omdat we er niet vanuit gingen dat er zoveel kinderen zouden komen de eerste keer, dat we nog snel even meer snoepjes hebben gekocht. De kinderen waren heel erg enthousiast, en wilden steeds weer opnieuw het spel spelen! Het was ook veel geschreeuw, de leeftijd van 3 tot 12 ongeveer, de meeste kinderen kenden we nog niet, maar wat een enthousiasme! Het is warm, dus op een gegeven moment werd er gevraagd om water; snel een paar flessen en bekers opgehaald en uitdelen maar. Ondertussen was het twee uurtjes later en vonden wij het ook wel tijd om af te sluiten. Iedereen werd weer naar de waiting hall teruggeroepen, zongen we nog een keer de 'kidsclub-song', sloten we af met gebed en bedankten we iedereen voor het komen en hopelijk volgende week weer zien. En natuurlijk kreeg iedereen een snoepje ;)

We zijn dus niet alleen in de kliniek bezig met patiënten en ziekten, maar bouwen ook een band op met de collega's en de kinderen uit het dorp.